Mobiliteitspersoonlijkheid 2017: Eva Van Eenoo
De mobiliteitspersoonlijkheid 2017 is ... Eva Van Eenoo.
Het Netwerk Duurzame Mobiliteit reikt voor de derde keer een gouden DuMo uit aan de persoon die het meest betekend heeft voor de Vlaamse mobiliteit in het afgelopen jaar. In 2016 kozen jullie massaal voor Filip Watteeuw, die het circulatieplan in Gent invoerde. In 2015 kozen de leden van het Netwerk Duurzame Mobiliteit voor Kobe Boussauw.
3 kandidaten in een spannende race
Uiteindelijk haalde Eva Van Eenoo het met 29 stemmen voorsprong op de tweede kandidaat. Ook de 2 andere kandidaten, Dirk Lauwers en Cathy Macharis, verdienden het om mobiliteitspersoonlijkheid 2017 te worden, maar ongetwijfeld zal dat in een van komende jaren werkelijkheid worden!
Prof. dr. Dirk Lauwers doceerde aan de Universiteit Antwerpen, Universiteit Gent en Katholieke Universiteit Leuven en is sinds dit jaar op emeritaat. Hij introduceerde de fundamentele filewet (meer rijstroken trekken meer verkeer aan) in Vlaanderen. Hij is zeer actief aanwezig in de media en op sociale media. Daarbij schuwt hij niet een stevig standpunt in te nemen. Daarnaast is hij een mentor voor heel wat academici die rond mobiliteit werken.
Prof. dr. Cathy Macharis (Vrije Universiteit Brussel) leidt de interdisciplinaire onderzoeksgroep MOBI. MOBI staat voor onderzoek naar duurzame oplossingen op het vlak mobiliteit en logistiek en telt zo’n 100 medewerkers. Cathy doceert onder andere duurzame mobiliteit en logistiek aan de VUB. Zij is betrokken bij verschillende onderzoeksprojecten over duurzame logistiek en stedelijke mobiliteit. Zij is voorzitster van de Brusselse Mobiliteitscommissie en ondervoorzitster van het Europese wetenschappelijk netwerk NECTAR.
Eva aan het woord
Kun je jezelf kort voorstellen?
Mijn naam is Eva Van Eenoo. Ik ben voorzitter van de Gentse fietsersbond. Daarnaast ben ik bijna afgestudeerd als student stedenbouw en ruimtelijke planning op de UGent. Daar werk ik aan mijn thesis rond bicycle oriented development. De vraag die centraal staat daarin is: hoe kan de fiets nog meer als maat voor stedelijke ontwikkeling worden gezien?
Waar kijk je in 2018 naar uit?
In de eerste plaats wil ik mijn thesis indienen. Hopelijk zal het onderzochte principe meer weerklank vinden in komende beleidsplannen, bijvoorbeeld in het mobiliteitsplan Vlaanderen.
Als tweede zal ik beginnen werken op de VUB bij Kobe Boussauw, mobiliteitspersoonlijkheid van 2015. Ik zal daar onderzoek doen rond mobiliteit en ruimtelijke planning. Daar kijk ik zeer naar uit.
Wat is de belangrijkste maatschappelijke/technologische evolutie die de komende jaren invloed zal hebben op mobiliteit?
Ik ben benieuwd welke impact elektrische mobiliteit zal hebben op onze mobiliteit. Hoe zal de elektrische fiets gebruikt worden en welke invloed zal ze hebben op de steden, ons verplaatsingsgedrag, …?
We moeten echter in de eerste plaats blijven inzetten op een mentaliteitsverandering in plaats van te wachten op nieuw technologie die alles op zal lossen. De gewone fiets zal veel meer de gamechanger moeten worden dan in te zetten op zelfrijdende wagens en dergelijke.
Hoe zou je duurzame mobiliteit in één zin omschrijven?
In één zin zou ik direct het STOP-principe noemen. Dit principe moet centraal staan in nieuwe plannen en de manier waarop we naar mobiliteit kijken. We moeten echter ook kijken hoe we verplaatsingen zo kort mogelijk houden zodat de kans op wandelen en fietsen zo groot mogelijk wordt.
Tenslotte moeten we ook voldoende kwaliteit in de verplaatsingen steken, er een beleving van maken, meerwaarde aan geven. Zo krijg je mensen op de fiets.
