(voor)stedelijke netwerken openbaar vervoer

Vooral in en rond de steden vormt mobiliteit een steeds groter probleem. Brussel en Antwerpen zijn al filekampioenen. Die files hebben tal van nefaste gevolgen en hinderen ook het duurzaam vervoer, zowel tram, bus, fiets als voetganger. De besparingen bij NMBS en Infrabel laten zich bij de spoorwegen voelen in een slechtere dienstverlening, uitstel of vertraging van investeringen in sporen en infra en modernisering van stations en treinen. De aanleg van extra sporen voor het GEN rond Brussel kan nog duren tot 2029. Bij De Lijn is er ondanks een budget voor doorstroming van 18 en nu 30 miljoen € per jaar geen merkbare vooruitgang. Integendeel, de rittijden worden zelfs langer omdat ook de files langer worden. Bus en tram zijn te traag. In Antwerpen ligt de gemiddelde snelheid tussen 12 en 16 km/u, in Duitse steden haalt men 26 km/u. De tramlijnverlengingen in Antwerpen en Gent lopen jaren vertraging op of vallen helemaal stil.

Vooral in (voor)stedelijke gebieden biedt beter openbaar vervoer de beste oplossing.

Vertrammingsprojecten in binnen- en buitenland, zoals Frankrijk, leveren steeds een groter dan verwachte reizigersgroei op en zorgen voor een heropbloei van centrumgebieden. TreinTramBus vraagt terug een investeringsplan en een visie op de verdere ontwikkeling van het stads- en streekvervoer. Dit moet zeker de vertramming van drukke buscorridors omvatten, een aantal tramijnverlengingen en nieuwe sneltramlijnen langs overbelaste autostrades. In steden worden de frequenties verhoogde tot minstens 7min 30 op drukke tram – en buslijnen. Nieuwe lijnen moeten in hoogwaardige knooppunten met het bestaande netwerk verbonden worden.

De TreinTramBus-wensenlijst omvat onder meer:

• aanleg binnen vier jaar van tramlijnverlengingen in Antwerpen naar Hoevenen, Brasschaat, Schoten, Wilrijk, Linkeroever-Noord en Linkeroever – spoorlijn 59 (knooppunt)
• vertramming van de lijnen 3 en 7 in Gent. 
• de drie lijnen van het Brabantnet rond Brussel afwerken.